Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

завадне́нне, ‑я, н.

Спец. Нагнятанне, запампоўванне вады ў нафтавыя пласты з мэтай падтрымання і аднаўлення пластавага ціску.

завадні́ць, ‑вадню, ‑водніш, ‑водніць; зак., што.

Спец. Зрабіць завадненне чаго‑н.

завадны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прыходзіцца ў рух заводам ​2 (у 3 знач.). Завадная лялька.

2. Які служыць для заводу ​2 (у 1 знач.). Завадная ручка. Завадны ключ.

завадня́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да завадняць.

завадня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да завадніць.

завадскі́ 1,

гл. заводскі.

завадскі́ 2, ‑ая, ‑ое.

Добрага заводу; пародзісты (пра свойскіх жывёл). Завадскія свінні. Завадскі жарабок.

завадча́нін, ‑а; мн. завадчане, ‑чан; м.

Працаўнік завода. Новых поспехаў дасягнулі завадчане.

заваёва, ‑ы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.

2. звычайна мн. (заваёвы, ‑ёў). Тое, што заваявана, набыта, дасягнута. Рэвалюцыя заклікала народ абараняць заваёвы Кастрычніка.

заваёваны,

гл. заваяваны.

заваёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заваёўваць — заваяваць.