Verbum

запялёскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць пялёскаць.

зап’яне́лы, ‑ая, ‑ае.

П’яны, ап’янелы. — Марына! — гукнуў трохі зап’янелы Ліпскі. — Ідзі развітайся. Лупсякоў.

зап’яне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца п’яным, ап’янець. Зап’янець ад гарэлкі.

зап’я́нствавацца, ‑ствуюся, ‑ствуешся, ‑ствуецца; зак.

Доўга п’янствуючы, забыцца пра час.

зап’я́нстваваць, ‑вую, ‑вуеш, ‑вуе; зак.

Разм. Пачаць п’янстваваць.

запяршы́ць, ‑шыць; безас. зак.

Разм. Пачаць пяршыць.

запярэ́сціцца, ‑ціцца; зак.

Стаць пярэстым ад чаго‑н. Луг запярэсціўся рознакаляровымі касынкамі, стракатым адзеннем дзяўчат, і — паплыла песня. Лупсякоў.

запярэ́сціць, ‑ціць; зак.

Пачаць пярэсціць.

запярэ́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Выказаць нязгоду з кім‑, чым‑н.; прывесці довад супраць чаго‑н.; запратэставаць. Нават самы душэўны чалавек іншы раз можа сказаць: «Не!» І ўсё, і павернешся кругом, і не запярэчыш ніводным словам. Кулакоўскі. Аксіння Хвядосаўна нечакана і рашуча запярэчыла супроць адной прапановы старшыні. Шамякін.

запя́сце, ‑я, н.

Частка кісці рукі паміж перадплеччам і пясцю.