наркатыза́тар, ‑а,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuнаркатыза́цыя, ‑і,
наркаты́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да наркотыка (у 1 знач.); які ўтрымлівае наркотык.
2. Выкліканы наркотыкам (у 1 знач.).
нарко́з, ‑у,
1. Штучна выкліканы сон са стратай прытомнасці і болевай адчувальнасці.
2.
[Грэч. nárk ōsis — аняменне.]
нарко́зны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да наркозу.
нарко́лаг, ‑а,
Спецыяліст у галіне наркалогіі.
нарко́м, ‑а,
Народны камісар.
нарко́маўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да наркома, належыць наркому.
нарко́тык, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці болепатольнага або снатворнага сродку.
2. ‑а. Тое, што і наркаман.
[Ад грэч. narkōtikós — які прыводзіць да анямення, аглушэння.]
нармава́цца, ‑муецца;