налаві́цца, ‑ловіцца; зак.
Злавіцца ў нейкай колькасці. Налавілася многа рыбы.
налаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-чаго.
Ловячы, здабыць у нейкай колькасці. Налавіць матылёў. □ Прыйшлі мы на свой бераг, накапалі чарв[якоў], налавілі на водмелі печкуроў для жыўца. Якімовіч.
нала́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Разм. Тое, што і наладка. Трэснулі рысоры, і машыне патрэбна грунтоўная налада пры кузні. Мурашка.
нала́даваны і наладава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад наладаваць.
нала́даваць і наладава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе і ‑ду́ю, ‑ду́еш, ‑ду́е; зак., што і чаго.
Разм. Шчыльна налажыць чаго‑н. у што‑н.; напакаваць. Тым часам маці наладавала поўны з верхам кошык ежы. Краўчанка.
нала́дачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да наладкі. У Галі ішоў апошні этап наладкі — з наладачным рэжымам на дэталі. Арабей.
нала́джанасць, ‑і, ж.
Уласцівасць наладжанага (у 2 знач.); арганізаванасць. Справа, як быццам, наладжвалася. І вось аднойчы гэтая наладжанасць ледзь не пайшла па нішто. Шахавец.
нала́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад наладзіць.
2. у знач. прым. Добра арганізаваны. Наладжаная праца. □ Наладжаную плынь школьных заняткаў нечаканым чынам парушыў Іван Анцыпік. Колас.
нала́джвальнік, ‑а, м.
Той, хто што‑н. наладжвае, арганізуе; арганізатар. Наладжвальнік выстаўкі.