Verbum

но, выкл.

Вокліч, якім панукаюць каня. «Но, но, кося, — падахвочвалі мы.. [каня]. — Уставай, даражэнькі. А то так і ногі выцягнеш». Якімовіч.

•••

Ні тпру ні но гл. міру.

но́белеўскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: нобелеўская прэмія гл. прэмія.

но́біль, ‑я, м.

У старажытным Рыме — прадстаўнік знаці; арыстакрат.

[Ад лац. nobilis — знатны.]

нова... (а таксама кава...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам: 1) не старажытны, напрыклад: новагрэчаскі, новалацінскі, новазаветны; 2) упершыню, нядаўна, напрыклад: новапабудаваны, нованароджаны, нованаселены.

новаабра́ны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і новавыбраны.

новаадкрыва́льнік, ‑а, м.

Чалавек, які адкрывае што‑н. новае, невядомае дагэтуль.

новаадкры́ты, ‑ая, ‑ае.

Толькі што, нядаўна адкрыты. Яшчэ праз некалькі дзён пачаў працаваць новаадкрыты шпіталь. Чорны.

новаасу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Асушаны нядаўна. Мы аглядалі пасевы на новаасушаных землях. Пестрак.

новабудо́ўля, ‑і, ж.

1. Будаўніцтва новых заводаў, дамоў і пад. Працаваць на новабудоўлі. Новабудоўлі дзесятай пяцігодкі.

2. Будаўнічы аб’ект, новае збудаванне. Мяняліся краявіды: залатая восень Падмаскоўя, трактары і малатарні на палях Смаленшчыны, новабудоўлі Беларусі. Васілевіч.

новавы́браны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна выбраны. Новавыбраны камітэт.