новаадкрывальнік, ‑а,
Чалавек, які адкрывае што‑н. новае, невядомае дагэтуль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
новаадкрывальнік, ‑а,
Чалавек, які адкрывае што‑н. новае, невядомае дагэтуль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)