нобіль, ‑я,
У старажытным Рыме — прадстаўнік знаці; арыстакрат.
[Ад лац. nobilis — знатны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нобіль, ‑я,
У старажытным Рыме — прадстаўнік знаці; арыстакрат.
[Ад лац. nobilis — знатны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)