нарко́з, ‑у, м.

1. Штучна выкліканы сон са стратай прытомнасці і болевай адчувальнасці. Даць наркоз. Рабіць аперацыю пад наркозам.

2. Разм. Тое, што і наркотык (у 1 знач.).

[Грэч. nárk ōsis — аняменне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)