нарко́тык, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці болепатольнага або снатворнага сродку.
2. ‑а. Тое, што і наркаман.
[Ад грэч. narkōtikós — які прыводзіць да анямення, аглушэння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)