Verbum

запрасава́цца, ‑суецца; зак.

Зрабіцца гладкім, роўным у выніку прасавання. Складка добра запрасавалася.

запрасава́ць ​¹, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Загладзіць прасам. Запрасаваць шво.

запрасава́ць ​², ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Сціснуць прэсам, ушчыльніць. Запрасаваць сена.

запрасі́цца, ‑прашуся, ‑просішся, ‑просіцца; зак.

Разм. Пачаць прасіцца.

запрасі́ць ​¹, ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак., каго-што.

1. Папрасіць прыйсці, прыехаць, з’явіцца куды‑н. Запрасіць сяброў у госці. □ [Пан] запрасіў мельніка да сябе ў маёнтак і запрапанаваў яму службу палясоўшчык. Бядуля.

2. Прапанаваць каму‑н. зрабіць што‑н. Капітан Рыбін ветліва запрасіў усіх сесці. Пестрак.

3. і без дап. Назваць занадта высокую цану за рэч, якая такой цаны не варта. Запрасіць за тавар вельмі дорага.

запрасі́ць ​², ‑прашу, ‑просіш, ‑просіць; зак.

Разм. Пачаць прасіць.

запрасо́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да запрасавацца.

2. Зал. да запрасоўваць.

запрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запрасаваць.

запрасо́ўка, ‑і, ДМ ‑соўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запрасаваць ​².

запрасто́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які знаходзіцца ў алтары, ззаду прастола. Запрастольны абраз.

запра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; зак.

Пачаць прасці.

запратакалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Унесці ў пратакол, скласці пратакол аб чым‑н. Запратакаліраваць сход.