Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

заплы́ць 1,

гл. заплысці ​1.

заплы́ць 2,

гл. заплысці ​2.

заплю́скаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць плюскаць.

заплюска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заплюснуць.

заплю́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

Разм. Закрыць, заплюшчыць (вочы). Святло адпаўзло да дзвярэй, і з гэтым цень знік, а каб звыкнуцца з цемрай камеры, Крумінскі заплюснуў вочы. Галавач.

заплю́хацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пакрыцца пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхацца з галавы да ног.

заплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Пакрыць пырскамі (вады, гразі і пад.). Заплюхаць сукенку.

заплю́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заплюхацца.

2. Зал. да заплюхваць.

заплю́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заплюхаць.

заплю́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заплюшчваць — заплюшчыць.

заплю́шчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да зашлюшчыцца.

заплю́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заплюшчыць.