Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

запанібра́та, прысл.

Разм. Як з роўным; проста, бесцырымонна. Колькі месяцаў .. [курсантам] упарта паўтаралі, што найбольшы дысцыплінарны грэх — быць з падначаленымі запанібрата. Шамякін. [Дзяўчыну] ужо бачылі і Міця і Плоткін — вясёлая, прыгожая, з хлопцамі запанібрата, носіць скураны лётны шлем. Навуменка.

запанібра́цкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Просты, бесцырымонны, фамільярны. Запанібрацкі тон.

запанібра́цтва, ‑а, м.

Разм. Бесцырымоннасць у абыходжанні; фамільярнасць.

запанікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Пачаць панікаваць.

за́панка і за́пінка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Засцежка для манжэтаў і каўняра мужчынскай сарочкі. Недалужна-сіратліва матлялася ля каўняра адшпіленая запанка. Шынклер. З рукавоў пінжака высунуліся белыя шырокія манжэты з перламутравымі запінкамі. Баранавых.

запано́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запанаваць (у 1, 3 знач.).

за́пань, ‑і, ж.

Спец. Прыбярэжная частка ракі, агароджаная змацаваным бярвеннем для затрымкі і сартавання сплаўнога лесу, а таксама і сама агароджа. [Васіль] сышоў з кручы да самай вады і так па беразе пайшоў да запані, дзе ўдалечыні чарнеў буксір. Краўчанка. Дружу з халоднай рэчкай быстраю, — Плыты да запані ганяю. Хведаровіч.

за́пар, прысл.

Разм. Непасрэдна адзін за адным, без перапынку. Раман Дзянісавіч працаваў на заводзе па дзве змены запар, а то і цэлымі суткамі не пакідаў цэх. Хадкевіч.

запарава́ць, ‑руе; зак.

Пачаць параваць.

запа́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для запарвання, запаркі. Запарачная камера.