Verbum

падла́шчванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падлашчвацца — падлашчыцца.

падла́шчвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да падлашчыцца.

падла́шчыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак., да каго.

Ліслівасцю дабіцца прыхільнасць ласкі і пад.; падлабуніцца. Падлашчыцца да бацькі.

падле́гласць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць і стан падлеглага.

падле́глы, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які адносіцца да ліку асоб, аб’ектаў, з’яў, на якія распаўсюджваецца што‑н. абавязковае, прымусовае. Мяшчанства — з’ява, падлеглая вынішчэнню. Лужанін.

2. Падуладны, падначалены.

падле́гчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падлягчыць.

падле́гчы, ‑лягу, ‑ляжаш, ‑ляжа; зак.

Легчы пад што‑н., ніжэй чаго‑н. або поруч з кім‑, чым‑н.

падледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца, утвараецца пад ледніком. Падледніковыя рэкі.

падле́зці, ‑лезу, ‑лезеш, ‑лезе; зак.

1. Залезці пад што‑н.; прабрацца куды‑н. паўзком. Падлезці пад мост. □ Таня асцярожна падлезла пад куст, лягла на дно ямы і старанна прыкрылася, нахіліўшы над сабой галінкі. Зуб. Падлезшы пад нізка асеўшае крыло самалёта, я пачаў хутка разграбаць снег. Шамякін.

2. Разм. Падступіцца, наблізіцца да чаго‑н. Бэз падлез пад самае акно. Скарынкін.

падле́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Крыху ленавацца. [Васіль:] — Антось усю вясну хадзіў на работу.. Праўда, падленьваўся іншы раз. Кулакоўскі.