Verbum

запі́ць ​¹, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑д’яце; заг. запі; зак., каго-што.

1. Выпіць што‑н. адразу пасля яды, пасля праглынання чаго‑н. Запіць лякарства. □ Хлеб падзялілі разам па кусочку, Сцюдзёнай запілі вадзіцай. Купала.

2. Разм. Справіць абрад заручын. Запіць нявесту.

запі́ць ​², ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; заг. запі; зак.

Пачаць піць запоем.

запішча́ць і запішчэ́ць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць пішчаць, пішчэць.

запла́віць, ‑плаўлю, ‑плавіш, ‑плавіць; зак., што.

Ліквідаваць, пакрыўшы плаўленым металам. Заплавіць прабоіну.

запла́каны, ‑ая, ‑ае.

Са слядамі слёз, распухлы, пачырванелы ад плачу. Заплаканы твар. Заплаканыя вочы.

запла́кацца, ‑плачуся, ‑плачашся, ‑плачацца; зак.

Разм. Заплакаць вочы, твар; стаміцца ад доўгага плачу. — Шмат часу не пісаў ёй — старая заплачацца. Гартны.

запла́каць ​¹, ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак., што.

Доўга плачучы, выклікаць прыпухласць, пачырваненне (вачэй, твару). Заплакаць вочы. Заплакаць твар.

запла́каць ​², ‑плачу, ‑плачаш, ‑плача; зак.

Пачаць плакаць.

запламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Паставіць пломбу (у зуб). Запламбаваць зуб.

2. Запячатаць, налажыўшы пломбу. Запламбаваць вагон.

запламбо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да запламбоўваць.

запламбо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запламбаваць.

запланава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Намеціць, уключыць у план. Запланаваць будаўніцтва школы. Запланаваць асушэнне балот.