Verbum

закітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Замазаць кітам (стыкі шыб з аконнымі рамамі). Закітаваць вокны на зіму.

закіто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

закіто́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да закітоўваць.

закіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закітаваць.

закіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.

закішэ́ць, ‑шыць; зак.

Разм. Пачаць кішэць.

закла́д, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Гарантаванне звароту пазыкі шляхам перадачы крэдытору якой‑н. каштоўнай рэчы, маёмасці. Узяць грошы пад заклад. □ Стары, які загадваў усім на лодачнай станцыі, сказаў, што лодкі выдаюцца толькі дарослым і ў заклад за іх трэба пакідаць які-небудзь дакумент. Бяганская.

2. Рэч, пакінутая таму, хто даў пазыку. Выкупіць заклад. Вярнуць заклад.

3. Рэч, грошы, на якія паспрачаліся. Выйграць заклад.

•••

Біцца аб заклад — тое, што і ісці ў заклад (гл. ісці).

заклада́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закладаць — закласці.

заклада́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закласціся.

2. Зал. да закладаць.

заклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закласці.