Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а е ё і л н о р с т у ф х ч ш ы э ю я ’

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т ў ф х ц ч ш э ю я -.

пад’ю́дзіць, ‑юджу, ‑юдзіш, ‑юдзіць; зак., каго.

Разм. Падбухторыць, падбіць на што‑н.

пад’яда́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да пад’ядаць (гл. пад’есці ў 2 знач.).

пад’яда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пад’есці.

пад’я́зак, ‑зка, м.

Рыба, падобная на язя.

пад’язджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пад’ехаць.

пад’язны́, ‑ая, ‑ое.

Які служыць для пад’езду (у 1 знач.); па якім можна пад’ехаць куды‑н. Пад’язная дарога. Пад’язныя пуці. □ [Язэп] абышоў [элеватар], зайшоў на шырокі двор з пад’язнымі пляцоўкамі. Асіпенка.

пад’язы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца пад языком. Пад’язычны нерв. Пад’язычная залоза.

пад’ярэ́мны, ‑ая, ‑ае.

Паднявольны, прымусовы. [Някрасаў] стварыў здзіўляючыя па сваёй праўдзівасці карціны пад’ярэмнай працы, раскрыў яе эксплуататарскую сутнасць. Івашын.