падкрухма́лены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падкрухмаліць.
падкрухма́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Крыху, злёгку або дадаткова накрухмаліць. Падкрухмаліць каўнерык.
падкрухма́льванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкрухмальваць — падкрухмаліць.
падкрухма́львацца, ‑аецца; незак.
Зал. да падкрухмальваць.
падкрухма́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да падкрухмаліць.
падкруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Крыху, злёгку закруціцца; закруціцца тужэй. Гайка падкруцілася.
2. перан. Разм. Трапіць, папасціся. [Сцяпан:] — Зараз па вёсцы еду — на клячы абагнаць можна, і ўвесь час нагу над тормазам напагатове трымаю, каб хаця якая жыўнасць пад кола не падкруцілася. Краўчанка. // Нечакана з’явіцца дзе‑н. Немаведама як толькі Ліпачка падкруцілася ў дзядзькаву хату. Сабаленка.
падкруці́ць, ‑кручу, ‑круціш, ‑круціць; зак., каго-што.
1. Закруціць глыбей, тужэй. Падкруціць вінт. □ Няўклюдны цвік балюча мул[яе] пятку. Нрыцерці б цвік, абмотку падкруціць... Пысін. // Разм. Круцячы якое‑н. прыстасаванне, узмацніць або павялічыць што‑н. Я падышоў да стала і падкруціў кнот у лямпе. Бажко.
2. Нямнога завіць; падвіць. Падкруціць валасы. □ Сіняўскі падкруціў чорныя вусы, пакасіўся на камандзіра. Алешка.
3. Разм. Нялоўка ступіўшы, падвярнуць. Падкруціць нагу.
4. перан. Разм. Уздзейнічаць на каго‑н., прымусіць рабіць лепш, хутчэй. — А ты вось паспрабуй, падкруці яго, гэтага Бялькевіча. Савіцкі.
•••
Падкруціць (закруціць) гайку (гайкі) — павялічыць патрабаванні, зрабіць іх больш строгімі, суровымі.
падкру́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад падкруціць (у 1, 2 знач.).
падкру́чванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкручваць — падкруціць (у 1–3 знач.).
падкру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да падкруціцца.
2. Зал. да падкручваць (гл. падкруціць у 1, 2 знач.).