Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

замяра́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да замяраць.

замяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замераць.

замярза́нне, ‑я, н.

1. Стан паводле знач. дзеясл. замярзаць. Замярзанне вады.

2. Гібель ад холаду. Выпадкі замярзання людзей.

•••

Пункт замярзання гл. пункт.

замярза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замерзнуць.

замярцве́ць, ‑ее; зак.

Разм. Адзеравянець, амярцвець. Нага замярцвела.

замясі́цца, ‑месіцца; зак.

Ператварыцца ў вязкую масу ў выніку замешвання ​1. Цеста густа замясілася.

замясі́ць, ‑мяшу, ‑месіш, ‑месіць; зак., што.

1. Зрабіць аднародную, вязкую масу, размешваючы, расціраючы што‑н. у вадкасці. Замясіць цеста. Замясіць гліну.

2. Умясіць што‑н. у цеста. Для большай трываласці ў хлебны шарык трэба замясіць кавалачак ваты, якая будзе звязваць мякіш. Матрунёнак.

замясці́ць, ‑мяшчу, ‑месціш, ‑месціць; зак., каго-што.

1. кім-чым. Паставіць на чыё‑н. месца, замяніць. Замясціць жаночы персанал мужчынскім.

2. Прызначыць каго‑н. на вакантную пасаду. Замясціць вакантныя адзінкі.

замята́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да замятаць.

замята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замесці.