забудава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе;
Заняць пад будынкі які‑н. участак зямлі.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuзабудо́ва, ‑ы,
1.
2. Будынак, які ўзводзіцца забудоўшчыкам.
забудо́ваны,
забудо́ўванне, ‑я,
забудо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
забудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
забудо́ўшчык, ‑а,
Той, хто будуецца, забудоўваецца.
забудо́ўшчыца, ‑ы,
забуксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
Пачаць буксаваць.
забуксі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;