Verbum

заміну́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які прайшоў непасрэдна перад толькі што мінулым. Замінулы тыдзень. Замінулы год. Замінулае лета.

заміра́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. заміраць — замерці.

•••

З заміраннем сэрца — адчуваючы моцнае хваляванне, трывогу. Аляксей з заміраннем сэрца чакаў, што майстар выкліча іменна яго. Даніленка.

заміра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да замірыцца.

заміра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да замерці.

замірга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць міргаць.

заміры́цца, ‑міруся, ‑мірышся, ‑мірыцца; зак., з кім-чым.

Разм. Заключыць мір; памірыцца. Скончылася грамадзянская вайна, замірыліся з Польшчай; людзі прыступілі да мірнай працы. Пальчэўскі.

замірэ́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. замірацца — замірыцца. Замірэнне праціўнікаў.

замітусі́цца, ‑тушуся, ‑тусішся, ‑тусіцца; зак.

Пачаць мітусіцца.

замітынгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.

Пачаць мітынгаваць.

за́мкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да замка. Замкавая вежа. Замкавая сцяна.