заі́л, ‑а,
[Ад імя старажытнагрэчаскага рытара і крытыка Заіла, які жыў у 4 ст. да н. э.]
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuзаіле́нне, ‑я,
Запаўненне рэчышча ракі, канала, ложа вадаёма ілам, пяском і пад.
заі́лены, ‑ая, ‑ае.
заілі́цца, ‑ліцца;
Запоўніцца ілам, пяском і пад. (пра рэчышча ракі, канала, ложа вадаёма).
заілі́ць, ‑ліць;
Запоўніць, несці пяском, ілам і пад.
заі́львацца, ‑аецца.
заі́льваць, ‑ае.
заільсні́цца, ‑ніцца;
Пачаць ільcніцца.
заімгле́лы,
заімглёны,