Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

зале́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад залячыць.

зале́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. залечваць — залячыць.

зале́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да залячыцца.

2. Зал. да залечваць.

зале́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залячыць.

залёгкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Легкаваты, занадта лёгкі.

залёны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Апрацаваны спецыяльным растворам для выдалення шэрсці. Залёныя шкуры.

залёт, ‑у, М ‑лёце, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. залятаць — заляцець.

залётаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць лётаць.

залётнік, ‑а, м.

Ахвотнік заляцацца да жанчын; жанчыналюб. Павалковіч меў добра падвешаны язык і вялікі вопыт старога залётніка. Машара.

залётніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы залётніку, такі, як у залетніка. Залётніцкія паводзіны.