зале́плены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад заляпіць.
зале́плівацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да заляпіцца.
2. Зал. да залепліваць.
зале́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заляпіць.
залепята́ць, ‑лепячу, ‑ляпечаш, ‑ляпеча; зак.
Пачаць лепятаць. // Пралепятаць. Стараста, пажылы, злыселы мужчына, лісліва пакланіўся, нешта залепятаў, а калі выпраміўся, дык раптам збялеў. Казлоў.
зале́сіць, ‑лешу, ‑лесіш, ‑лесіць; зак., што.
Спец. Засадзіць лесам. Залесіць пясчаныя глебы.
зале́сны, ‑ая, ‑ае.
Размешчаны за лесам. Дзесьці ў залеснай вёсцы спявалі. Чорны.
зале́ссе, ‑я, н.
Мясцовасць, якая знаходзіцца за лесам.
зале́тась, прысл.
Два гады назад. І вясна прыйшла. Такая самая, як летась, як залетась, як кожны год. Скрыган.
зале́ташні, ‑яя, ‑яе.
Які існаваў або адбыўся залетась. Залеташні год. Залеташнія падзеі. // Які ўзнік, з’явіўся залетась і існуе, захоўваецца зараз. Залеташняе сена.
зале́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.
Разм. Мерзнуць, калець, стыць. Залеюць рукі на халодным ветры. □ Чатыры гады Залеў я на вёрстах дарог, Гарэлі сады, І дым іх на сэрца мне лёг. Кірэенка.