Verbum

падвы́сь, прысл.

Прыём салюта шабляй або шашкай, калі іх падымаюць вастрыём уверх, трымаючы эфес па ўзроўні падбародка.

падвы́ць, ‑вые.

Зак. да падвываць (у 2 знач.).

падвы́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвысіць.

падвыша́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да падвышаць.

падвыша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвысіць.

падвышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвышаць — падвысіць.

падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.

2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.

падвэ́нджвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падвэндзіцца.

2. Зал. да падвэнджваць.

падвэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвэндзіць.

падвэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню. Шынка добра падвэндзілася.