Verbum

пасклёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Скляваць усё, многае.

паскліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Склікаць усіх, многіх. Дзетак узгадаваць — не курак пасклікаць. Прыказка.

пасклюдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

1. Секучы ўдоўж, зняць паверхневы слой (з дрэва і пад.). Пасклюдаваць сцены. Пасклюдаваць хату.

2. і без дап. Склюдаваць некаторы час. Пасклюдаваць да вечара.

паскна́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Праявіць скнарнасць.

паско́к, ‑у, м.

Спец. Скачок на месцы.

•••

Скок-паскок гл. скок.

паско́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Скалоць усё, многае.

2. і без дап. Сколваць некаторы час.

паско́пваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад паскопваць.

паско́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Скапаць усё, многае.

паско́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад паскорыць.

2. у знач. прым. Больш хуткі. У свой час Максім Багдановіч звярнуў увагу па паскоранае развіццё новай беларускай літаратуры. Конан.

паско́рвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да паскорыцца.

2. Зал. да паскорваць.