пасклюдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

1. Секучы ўдоўж, зняць паверхневы слой (з дрэва і пад.). Пасклюдаваць сцены. Пасклюдаваць хату.

2. і без дап. Склюдаваць некаторы час. Пасклюдаваць да вечара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)