забудо́ва, ‑ы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. забудоўваць — забудаваць.
2. Будынак, які ўзводзіцца забудоўшчыкам. Новыя забудовы ў Грынях падаліся да шашы, выбіліся за раку на выган пад Лавацкі сад. Пташнікаў.
забудо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. забудоўваць — забудаваць.
забудо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да забудавацца.
2. Зал. да забудоўваць.
забудо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да забудаваць.
забудо́ўшчык, ‑а, м.
Той, хто будуецца, забудоўваецца. Індывідуальныя забудоўшчыкі.
забуксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак.
Пачаць буксаваць.
забуксі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
Спец. Узяць на буксір (у 1 знач.). Забуксіраваць лодку.
забулды́га, ‑і, м.
Пагард. Пра гуляку, распусніка. Сяміздраў разумеў, што нездарма сюды з’явіўся і гэты забулдыга Палын, які працаваў цяпер перакладчыкам у слуцкага гебітс-камісара. Шчарбатаў.