Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

закра́сіць, ‑крашу, ‑красіш, ‑красіць; зак., што.

Палажыць у страву закрасу; заправіць. — Мая работа.., мая і страва. Капусту сёння зварыла, закрасіла. Брыль.

закра́сціся, ‑крадуся, ‑крадзешся, ‑крадзецца; пр. закраўся, ‑лася; зак.

1. Непрыкметна, крадком пранікнуць куды‑н. Злодзей закраўся ў дом.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Непрыкметна, мімаволі ўзнікнуць, з’явіцца (аб думках, пачуццях). Смутная здагадка закралася Любе ў сэрца. Васілевіч. — Прывыкнеш, Колька! — спрабаваў супакоіць таварыша Ігнась, але ў словах яго не было шчырасці: сум па дому закраўся і ў яго душу. Чарнышэвіч.

закратава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Паставіць краты, закрыць кратамі. Закратаваць акно.

закра́тацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць кратацца. // Крануцца, варухнуцца.

закра́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць кратаць.

закрахта́ць,

гл. закрактаць.

закра́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад закрасіць.

закра́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да закрашваць.

закра́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закрасіць.

закро́ечны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і закройны.