Verbum

завінава́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да завінаваціцца.

завіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да завінуцца.

завіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завінуць.

завіну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

Разм. Спешна і старанна пачаць рабіць што‑н.; рупна заняцца чым‑н. Дзеці палезлі за стол, а Юстына завінулася каля печы. Гартны. Паклала [бабка Параска] дроў у печ, падпаліла іх і завінулася з венікам каля хаты, старанна падмятаючы пакойчык. Колас.

завіну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Абл. Закруціць ​¹, загарнуць у што‑н. [Фурман] завінуў грошы ў анучку, схаваў у кішэню. Гарэцкі.

завінці́цца, ‑вінціцца; зак.

Зашрубавацца, закруціцца. Гайка добра завінцілася.

завінці́ць, ‑вінчу, ‑вінціш, ‑вінціць; зак., што.

Зашрубаваць, закруціць. Завінціць гайку.

заві́нчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да завінціцца.

2. Зал. да завінчваць.

заві́нчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да завінціць.

завірава́ць, ‑руе; зак.

Пачаць віраваць.