Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдеёжзілмноруыэюя-.’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшюя.

забрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакрыць, заслаць каменнем або цэглай. Забрукаваць вуліцу.

забруко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. забрукоўваць — забрукаваць.

забруко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да забрукоўваць.

забруко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забрукаваць.

забрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забрыць.

забрыда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забрысці.

забры́ндацца, ‑аецца; зак.

Разм. Занасіцца, абтрапацца (пра вопратку). Штаны забрындаліся.

забры́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Занасіць, абтрапаць (пра вопратку). Забрындаць сукенку.

забры́ндвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да забрындацца.

2. Зал. да забрындваць.

забры́ндваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да забрындаць.