забо́йны 1, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны для забою 1, для працы ў забоі. Забойны механізм.
забо́йны 2, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны для забою 2. Забойны цэх.
2. Які дзейнічае смяртэльна, забівае насмерць. Забойная сіла асколка.
•••
Забойная вага гл. вага.
забо́йства, ‑а, н.
Дзеянне паводле дзеясл. забіваць — забіць 1 (у 1 знач.); злачыннае пазбаўленне жыцця каго‑н. Тупыя расісты, чалавека-ненавіснікі пачыналі з тэрору, з масавых забойстваў. Шамякін. За забойства правакатара Саша Грынявіцкі быў асуджаны да пакарання смерцю. Хромчанка.
забо́йца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай, ж.
Той, хто ўчыніў забойства. Забойцу, хоць не ўцякаў ён і не быў страшны, пастронкам завязалі за спіну рукі. Галавач.
забо́йшчык, ‑а, м.
Гарняк, які працуе ў забоі 1.
забо́мкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць бомкаць.
забо́ўтацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.
Разм. Пачаць боўтацца.
забо́ўтаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Пачаць боўтаць.
забрадзі́ць, ‑бродзіць; зак.
Пачаць брадзіць 2.
забразгата́ць і забразгаце́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; зак.
Разм. Пачаць бразгатаць, бразгацець. // Прабразгатаць, прабразгацець. За варотамі вельмі звонка рыпеў пад нагамі снег, грукнулі яшчэ раз у брамку — забразгацела клямка. Лупсякоў.
забра́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць бразгаць. // Бразнуць некалькі раз запар. Забраэгалі дзверы, і дзве постаці пайшлі паволі на вуліцу. Чорны.