закі́слы, ‑ая, ‑ае.
1. Які закіс, зрабіўся кіслым. Закіслы булён.
2. Разм. Занадта кіслы. Боршч атрымаўся закіслы.
закісля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да закісліць.
закі́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. закіс, ‑ла; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць кіслым, укіснуць. Цеста закісла.
2. перан. Зрабіцца бяздзённым, абыякавым да ўсяго; апусціцца. Практыка паказвае, што нават самыя вопытныя, выдатна падрыхтаваныя кадры могуць закіснуць і адстаць ад жыцця, калі яны застануцца стаяць на месцы, не будуць пастаянна ўзбагачаць свае веды. Гурскі.
закітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Замазаць кітам (стыкі шыб з аконнымі рамамі). Закітаваць вокны на зіму.
закіто́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.
закіто́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да закітоўваць.
закіто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да закітаваць.
закіто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. закітоўваць — закітаваць.
закла́д, ‑у, М ‑дзе, м.
1. Гарантаванне звароту пазыкі шляхам перадачы крэдытору якой‑н. каштоўнай рэчы, маёмасці. Узяць грошы пад заклад. □ Стары, які загадваў усім на лодачнай станцыі, сказаў, што лодкі выдаюцца толькі дарослым і ў заклад за іх трэба пакідаць які-небудзь дакумент. Бяганская.
2. Рэч, пакінутая таму, хто даў пазыку. Выкупіць заклад. Вярнуць заклад.
3. Рэч, грошы, на якія паспрачаліся. Выйграць заклад.
•••
Біцца аб заклад — тое, што і ісці ў заклад (гл. ісці).