Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

засле́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да засляпіць.

заслізгаце́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; зак.

Пачаць слізгацець.

заслі́згацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Пачаць слізгацца.

заслі́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць слізгаць.

заслі́нены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад заслініць.

2. у знач. прым. Які заслініўся; слінявы. Засліненае дзіця.

заслі́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Запэцкацца слінаю. Дзіця заслінілася.

заслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Запэцкаць слінаю. Дзіця заслініла кашулю.

заслі́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да заслініцца.

2. Зал. да засліньваць.

заслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заслініць.

засло́н 1, ‑а, м.

Вайсковы атрад для аховы і прыкрыцця галоўнай часткі войска. Камандаванне зрабіла манеўр: пакінуўшы заслон, нечакана павярнула галоўныя сілы брыгады ў другім кірунку. Шамякін. За ракой стаіць невялікі заслон на балотах, абараняе подступ да пераправы. Заслону загадана біцца да апошняга патрона. Лынькоў.

засло́н 2, ‑а, м.

Абл. Пераносная лаўка; услон. Каля стала стаялі заслоны і некалькі старых .. крэслаў. Чорны.