Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

заквахта́ць,

гл. заквактаць.

заква́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заквасіць.

заква́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. заквашваць — заквасіць.

заква́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да заквашваць.

заква́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заквасіць.

заквітне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Пачаць квітнець.

закво́каць,

гл. заквакаць.

закво́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць квохкаць.

заквэ́цацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Запэцкацца, забрудзіцца. Дзіця заквэцалася ў гразь.

заквэ́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Запэцкаць, забрудзіць. Заквэцаць сукенку.