завёрстванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. завёрстваць — завярстаць.
завёрствацца, ‑аецца; незак.
Зал. да завёрстваць.
завёрстваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завярстаць.
завібры́раваць, ‑руе; зак.
Пачаць вібрыраваць.
завіва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. завіваць — завіць.
завіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да завіцца.
2. Зал. да завіваць.
завіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да завіць.
за́відкі, ‑аў; адз. няма.
Разм. Зайздрасць. З завідкамі паглядаць.
•••
Завідкі бяруць (бралі, узялі) — зайздросна каму‑н. Завідкі бралі, як яна складна гаварыла. Сабаленка.
за́відна, прысл.
Пакуль не сцямнела, да надыходу цемнаты. [Зося] ішла вельмі штука, стараючыся яшчэ завідна мінуць лес. Чорны. Пракапчук шырыць крок, каб хоць завідна дабрацца да станцыі. Сабаленка.
завідне́цца, ‑еецца; зак.
1. Стаць бачным; паказацца. Недалёка за паваротам завіднеўся пад бляшаным дахам.. дом. Мележ.
2. безас. Разм. Пра пачатак світання. Завіднелася ў акне.