Verbum

закалы́хванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закалыхваць — закалыхаць ​¹.

закалы́хвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закалыхацца ​¹.

2. Зал. да закалыхваць.

закалы́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закалыхаць ​¹.

закальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Надзець мечанае кальцо на лапку птушкі, на хвост рыбы з мэтай вывучэння шляхоў іх перамяшчэння і пад.; акальцаваць (у 2 знач.).

закальцо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да закальцоўваць.

закальцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закальцаваць.

закалясі́ць, ‑ляшу, ‑лясіш, ‑лясіць; зак.

Пачаць калясіць.

закама́ндаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак.

Разм. Даць каманду, загадаць што‑н. зрабіць, выканаць. З цэнтра закамандавалі некаторым гарнізонам перамясціцца.. у акругу. Чорны. — Адчыняй! — уладна і сярдзіта закамандаваў хтось з двара. Колас.

закамо́рак, ‑рка, м.

Абл. Камора невялікіх памераў; цеснае памяшканне. Следам за людзьмі на сустрэчу с[я]лявы выйшла з хат, гарышчаў і розных спецыяльных закаморкаў усё кашэчае насельніцтва Падвалокі. Брыль.

закампастава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад закампаставаць.