Verbum

зака́зчыца, ‑ы, ж.

Жан. да заказчык.

заказыры́цца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Пачаць казырыцца.

заказыта́ць ​¹, ‑зычу, ‑зычаш, ‑зыча; зак., каго.

Разм. Змучыць казытаннем. Заказытаць да паўсмерці.

заказыта́ць ​², ‑зычу, ‑зычаш, ‑зыча; зак.

Пачаць казытаць.

зака́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да закаяцца.

закаклю́ка, ‑і, ДМ ‑люцы, ж.

Разм. Перашкода, закавыка. [Падарожны:] Другую маем закаклюку: Мае замоклі сернікі. Купала.

закаклю́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Тое, што і закаклюка. — Не мог чалавек ні з таго ні з сяго набрахаць. Пэўна, ёсць нейкая тут закаключка. Зарэцкі.

закаламу́ціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Замуціцца, стаць каламутным. Вада ў рэчцы закаламуцілася.

закаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., што.

Разм. Замуціць, зрабіць каламутным. Гусі закаламуцілі ваду ў лужыне.

закаламу́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад закаламуціць.

закаламу́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закаламуціцца.

2. Зал. да закаламучваць.