захо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1.
2. Трымаць дзе‑н., каб зберагчы ад пашкоджання, псавання.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuзахо́ўнасць, ‑і,
Здольнасць захоўвацца.
захо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які гарантуе цэласць, захаванасць чаго‑н.
захрабусце́ць, ‑бушчу, ‑бусціш, ‑бусціць;
захрапці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце;
захраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
захра́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Спыніўшы свой рух, застацца дзе‑н.; завязнуць, засесці.
2. Забіцца, закупорыцца чым‑н.
захронаметрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Правесці хропаметраж чаго‑н.
захру́мстаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
захру́стаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;