выскаля́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскаляць — выскаліць, выскаляцца — выскаліцца.
выскаля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да выскаліцца.
2. Разм. Смяяцца, жартаваць. Знаходзіліся жартаўнікі і пачыналі выскаляцца. Грахоўскі.
3. з каго-чаго. Разм. Насміхацца; здзекавацца. Бегае бацька ад воза да воза, не можа ўправіцца. А сын толькі выскаляецца з яго. Якімовіч.
выскаля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да выскаліць.
вы́скачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; м. і ж.
Разм.
1. Чалавек, які ўмешваецца ў любую справу з мэтай выслужыцца, звярнуць на сябе ўвагу. Аднак жа і пасля сходу парадкі не вельмі змяніліся, а яе пачалі зваць выскачкай, якая хоча кінуцца ў вочы выкладчыкам і заваяваць іх прыхільнасць. Сабаленка.
2. Той, хто не па заслугах, выпадкова заняў якую‑н. пасаду.
вы́скачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.
1. Скочыўшы, пакінуць якое‑н. месца, з’явіцца адкуль‑н., дзе‑н. Выскачыць з акна. □ Да левага берага Дзвіны прычаліла лодка. З яе выскачыў рослы, шырокі ў плячах мужчына. Грахоўскі. Вепр дзіка рохкнуў, выскачыў з рова і ўпаў на снег. Колас.
2. Нечакана выпасці, вылецець. Нітка выскачыла з іголкі. □ Накрыўка ў бойцы выскачыла і ўся смятана вылілася. Якімовіч.
3. Разм. Таропка, хутка выбегчы, выехаць; вылецець. Чалавек паспешна схваціў пад паху шапку.., і выскачыў за дзверы. Чорны. Раптам за мостам застракатала, і з-за павароту шашы выскачылі матацыклісты. Шамякін.
4. перан. Разм. Недарэчна ўмяшацца ў якую‑н. справу. Выскачыць са сваёй прапановай.
5. перан. Нечакана ўзнікнуць; вырасці. На правай плоскасці [самалёта] выскачылі языкі полымя. Алешка. Дзе-нідзе ўжо выскачыла першая зялёная траўка. Якімовіч.
•••
Выскачыць замуж — паспешна, неабдумана або вельмі рана пайсці замуж.
Выскачыць (вылецець) кулём (куляю) — імкліва выбегчы, выехаць.
Выскачыць з галавы (з памяці) — тое, што і вылецець з галавы (з памяці) (гл. вылецець).
вы́сквараны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выскварыць.
высква́рванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выскварваць — выскварыць.
высква́рвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выскварыцца.
2. Зал. да выскварваць.
высква́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выскварыць.
вы́скваркі, ‑рак; адз. выскварка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.
Выскваранае сала.