Verbum

вы́садак,

гл. высадкі.

вы́саджаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад высадзіць.

выса́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. высаджваць — высадзіць.

выса́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да высадзіцца.

2. Зал. да высаджваць.

выса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да высадзіць.

вы́садзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Сысці на зямлю (з судна, вагона, аўтамашыны і пад.). Высадзіцца з карабля на бераг. Пасажыры высадзіліся з аўтобуса.

вы́садзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго.

1. Даць магчымасць, дапамагчы сысці або прымусіць выйсці (з судна, вагона, аўтамашыны і пад.). Высадзіць пасажыраў. Высадзіць дэсант.

2. Перасадзіць расліны з парніка ў глебу. Высадзіць расаду.

3. Абсадзіць што‑н. па краях раслінамі. Высадзіць дарогу дрэвамі.

4. Разм. Выбіць моцным штуршком. Высадзіць дзверы. Высадзіць шыбу.

5. Разм. Высунуць што‑н. знутры. Малады шафёр з зайздроснай усмешкай высадзіў галаву з кабіны. Чорны.

вы́садка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. высадзіць (у 1, 2 знач.).

вы́садкавы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для высадкі (пра расліны).

вы́садкі, ‑дак; адз. высадак, ‑дка, м.

Леташнія коранеклубняплоды некаторых сельскагаспадарчых раслін, пасаджаныя на насенне; насеннікі. Высадкі капусты, буракоў.