выі́грыванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выігрываць.
выі́грываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
Разм. Іграць на чым‑н. звычайна ціха, прыглушана якую‑н. мелодыю. Выігрываць мелодыю вальса.