Verbum

выдава́цца, ‑даецца; незак.

1. Незак. да выдацца.

2. Зал. да выдаваць (у 1 знач.).

выдава́ць, ‑даю, ‑даеш, ‑дае; незак.

1. Незак. да выдаць.

2. Рабіць уражанне, здавацца, выглядаць. Больш за ўсё запомніўся ў той дзень бацька. Ён неяк быў згорбіўся і выдаваў старым-старым. Сабаленка. Размяркоўвалі сена на вока, і кожны стараўся мацней утаптаць воз, каб ён выдаваў меншым. Крапіва.

выдаве́ц, ‑даўца, м.

Асоба, якая выдае творы друку.

выдаве́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выдавецтва, выдаўца.

выдаве́цтва, ‑а, н.

Прадпрыемства, якое займаецца выданнем твораў друку. Выдавецтва «Навука». Дзяржаўнае выдавецтва.

вы́дадзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдаць.

вы́даены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдаіць.

вы́даіць, ‑даю, ‑даіш, ‑даіць; зак., каго-што.

Здабыць даеннем усё малако з вымя жывёліны; падаіць. Выдаіць карову.

выдале́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдаляць — выдаліць.

вы́далены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выдаліць.