Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́танцавацца, ‑цуюся, ‑цуешся, ‑чуецца; зак.

1. Натанцавацца ўдосталь.

2. Зак. да вытанцоўвацца.

вы́танцаваць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе.

Зак. да вытанцоўваць.

вытанцо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вытанцавацца (у 1 знач.).

2. Разм. Удавацца, атрымлівацца.

вытанцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм. Старанна танцаваць што‑н. Вытанцоўваць «лявоніху».

вы́танчанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вытанчанага (у 2 знач.).

вы́танчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытанчыць.

2. у знач. прым. Надзвычай далікатны; рафінаваны; арыстакратычны. Вытанчаная ветлівасць. Вытанчаны густ.

вы́танчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Зрабіць тонкім; станчыць.

вы́тапіцца, ‑піцца; зак.

Растапіўшыся, вылучыцца, аддзяліцца.

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

вы́тапка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.