вытанчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытанчыць.
2. у знач. прым. Надзвычай далікатны; рафінаваны; арыстакратычны. Вытанчаная ветлівасць. Вытанчаны густ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)