пато́ргванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. паторгваць.
пато́ргвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Злёгку, час ад часу торгацца, рабіць сутаргавыя рухі. Вочы .. [Антонавы] гарэлі, вусы паторгваліся, калені дрыжэлі. Чорны.
пато́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чым.
Злёгку, час ад часу торгаць. [Іосіф Валяр’янавіч] гаварыў, паторгваючы плячом, на хвіліну адыходзіў, потым набліжаўся і ўвесь час мармытаў: «Мгу-у, ага». Прокша.
пато́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Торкаць некаторы час; торкнуць некалькі разоў у што‑н. Асцярожная, нават і пашча, .. [плотка] спачатку паторкае крошку, нібы заігрываючы з рыбаком. Брыль. Паглядзела [Мілечка], паторкала пальчыкам у кольца валасоў на лбе. Пянкрат.
пато́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.
Разм. Торкаць час ад часу. Паторкваць за вяроўку. Рыба паторквае кручок.
пато́ўчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад патаўчы.
2. у знач. прым. Які стаўклі і ператварылі ў аднародную масу. Хлапчук, Ёселеў сын, прынёс хлеба, закускі: гуркоў, катлеты з патоўчанаю бульбай. Мележ.
пато́ўшчаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад патаўсціць.
2. у знач. прым. Крыху таўсцейшы. Патоўшчаная пража.
пато́чаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад патачыць 1.
пато́чаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад патачыць 2.
пато́чнасць, ‑і, ж.
Спец. Уласцівасць паточнага. Паточнасць вытворчасці.
пато́чны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які ідзе бесперапынным патокам; бесперапынны. Латочны выпуск прадукцыі. Паточны метад апрацоўкі драўніны.