пато́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., чым.

Злёгку, час ад часу торгаць. [Іосіф Валяр’янавіч] гаварыў, паторгваючы плячом, на хвіліну адыходзіў, потым набліжаўся і ўвесь час мармытаў: «Мгу-у, ага». Прокша.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)