Verbum

паабтраса́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Тое, што і паатрасацца.

паабтраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Тое, што і паатрасаць.

паабтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абаткнуць што‑н. з розных бакоў; абаткнуць усё, многае. Паабтыкаць сцены пакуллем. □ Варты палутаркі [хлопцы] паабтыкалі галінкамі бярозы. Паўлаў.

паабува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Абуць усё, многае або ўсіх, многіх.

паабу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Абудзіць усіх, многіх. Сваім стрэлам.. [Хурс] паабуджваў людзей. Чорны.

паабхіна́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Тое, што і паахінацца.

паабхіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паахінаць.

паабціна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абцяць усё, многае. Паабцінаць цяўнік.

паабціра́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

1. Абцерці сябе чым‑н. — пра ўсіх, многіх.

2. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Сцерціся ад частага ўжывання ў многіх месцах, усюды. Паабціралася фарба на стале.

паабціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абцерці ўсіх, многіх або ўсё, многае. Паабціраць твары. Паабціраць пыл з рэчаў.