запаміна́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запамінаць — запомніць.
запаміна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да запомніцца.
2. Зал. да запамінаць.
запаміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запомніць.
запамо́га, ‑і, ДМ ‑зе, ж.
Абл. Падтрымка, дапамога. — Ты мне будзеш запамогай, Сіл крыніцаю жывых. Колас.
запампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.
Нагнясці што- і чаго‑н. з дапамогай помпы. Запампаваць ваду ў рэзервуар.
запампо́ўванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. запампоўваць — запампаваць.
запампо́ўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да запампоўваць.
запампо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запампаваць.
запа́мятаваць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што, на каго-што, са злучн. «што» і без дап.
Абл. Забыць. — Нібы падмянілі мяне. Азарт такі да працы з’явіўся, да канала, што на ўсё запамятаваў. Галавач. Чытаючы, [Зося] запамятавала, што час быў позні і жыццё на вуліцы пачало глухнуць. Гартны.
запамята́цца, ‑аецца; зак.
Разм. Запомніцца. Добра запамяталася, што дарогаю конь часта наравіўся... Мне здавалася, што конь наравіўся таму, што было яму цяжка. Мыслівец.