Verbum

залі́вісты, ‑ая, ‑ае.

Гучны, пералівісты, з бесперапыннымі пераходамі з аднаго тону ў другі. Залівісты смех. □ Астап прачнуўся ад залівістага сабачага брэху. Лынькоў. Праз адчыненае акно пачуўся залівісты звон школьнага званка. Васілеўская.

залі́заны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад залізаць.

2. у знач. прым. Разм. Які мае празмерна акуратны знешні выгляд; прылізаны. Трохі не падабаўся.. [камандзір] хлопцам, быў залішне залізаным — у форме, у абыходжанні з людзьмі. Лынькоў.

заліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

1. Лізаннем ачысціць, загаіць. Залізаць рану.

2. Разм. Прычасаць, прыгладзіць языком поўсць (пра жывёлу). // перан. Вельмі гладка прычасаць. Залізаць валасы.

залі́звацца, ‑аецца; незак.

Зал. да залізваць.

залі́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да залізаць.

залі́к, ‑у, м.

1. Від праверачных іспытаў у вышэйшых і спецыяльных сярэдніх навучальных установах, у спартыўных практыкаваннях і пад. Да канца заняткаў засталося два месяцы, а там залікі. Колас. // Разм. Адзнака аб праходжанні такіх іспытаў. Атрымаць залік.

•••

У залік (не ў залік) — прымаецца (не прымаецца) пад увагу. Язык — не ў залік, ты мне справу дай. Прыказка.

заліко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да заліку, звязаны з залікамі. Заліковая сесія.

•••

Заліковая кніжка гл. кніжка.

залілаве́ць, ‑ее; зак.

1. Вылучыцца ліловым колерам, паказацца (пра што‑н. ліловае).

2. Стаць ліловым.

заліне́йны, ‑ая, ‑ае.

Размешчаны за чыгуначнай лініяй. Залінейны раён горада.

заліпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заліпнуць.