Verbum

зацухмо́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зацухмоліць.

2. у знач. прым. Брудны, зашмальцаваны. Салдаты былі апрануты ў шынялі, у зацухмоленыя ватоўкі, папахі, кубанкі, зялёныя шапкі. Грахоўскі.

зацухмо́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Разм. Зацухмоліць сябе; зашмальцавацца.

зацухмо́ліць, ‑ло, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Забрудзіць, запэцкаць што‑н. Зацухмоліць сукенку.

зацухмо́львацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зацухмоліцца.

2. Зал. да зацухмольваць.

зацухмо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зацухмоліць.

зацырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Цыруючы, залатаць. Носячы дровы, .. [Грушэўскі] парваў пальчатку, і Аня яе зацыравала. Карпюк.

зацы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць цыркаць.

зацыро́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да зацыроўваць.

зацыро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зацыраваць.

зацыры́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць цырыкаць.